دور شدن ماه از زمین؛ زمان روی زمین در مسیر تغییر قرار گرفته است
دور شدن ماه از زمین؛ زمان روی زمین در مسیر تغییر قرار گرفته است
کشمکش گرانشی میان ماه و زمین چگونه روزهای ما را تغییر میدهد؟
ماه در حال دور شدن تدریجی از زمین است؛ فرآیندی که سالانه حدود ۳.۸۲ سانتیمتر اتفاق میافتد. این پدیده نتیجه نیروی گرانش میان ماه و زمین و تعامل آن با نیروهای جزر و مدی است. زمانی که گرانش ماه بر زمین اثر میگذارد، باعث ایجاد برآمدگیهایی در آبهای سطحی زمین میشود که همان جزر و مد هستند. اما به دلیل چرخش زمین، این برآمدگیها دقیقاً زیر ماه قرار نمیگیرند بلکه کمی جلوتر شکل میگیرند. همین جابهجایی اندک، ماه را با نیرویی نامحسوس به سمت جلو در مدار خود هل میدهد و این امر باعث میشود ماه به آرامی از زمین فاصله بگیرد. گرچه این فاصلهگیری بسیار آهسته است، اما اثرات آن در مقیاس زمانی طولانی، قابل توجه خواهد بود.
طول روزهای زمین بهمرور در حال افزایش است
این دور شدن ماه تنها یک پدیده فضایی نیست بلکه تأثیر مستقیمی بر زمین دارد. با افزایش فاصله ماه از زمین، نیروی گرانشی که بین این دو جرم آسمانی وجود دارد کاهش مییابد و در نتیجه سرعت چرخش زمین نیز کمتر میشود. بر اساس محاسبات دانشمندان، در هر ۱۰۰ سال، طول یک شبانهروز حدود ۱.۷ میلیثانیه افزایش مییابد. شاید این تغییرات در زندگی روزمره ما محسوس نباشد، اما در بازههای میلیون ساله، تفاوت چشمگیری در ساختار زمانی زمین ایجاد خواهد شد. شواهد زمینشناسی نیز این روند را تأیید میکنند؛ بهعنوان مثال، در گذشتههای بسیار دور، هر روز تنها پنج ساعت طول میکشید، اما امروز این زمان به ۲۴ ساعت رسیده است.
چطور دانشمندان این تغییرات را اندازهگیری میکنند؟
این یافتههای علمی نه صرفاً بر مبنای نظریه، بلکه بر اساس دادههای دقیق اندازهگیری شدهاند. پس از مأموریتهای آپولو، فضانوردان آینههایی روی سطح ماه نصب کردند. با ارسال پرتوهای لیزری از زمین و دریافت بازتاب آن از آینهها، فاصله میان زمین و ماه بهصورت میلیمتری اندازهگیری میشود. این روش پیشرفته باعث شده دانشمندان بتوانند با دقتی بیسابقه، روند دور شدن ماه را ردیابی کنند. افزون بر آن، با مطالعه رشد روزانه مرجانهای دریایی در طول میلیونها سال گذشته، میتوان به تعداد روزهایی که در یک سال وجود داشته پی برد و از طریق آن، تغییرات سرعت چرخش زمین را تحلیل کرد.
کاهش سرعت چرخش زمین چه پیامدهایی برای آینده دارد؟
دکتر مگی آدرین-پوک، فیزیکدان فضایی، هشدار میدهد که کاهش تدریجی سرعت چرخش زمین ممکن است در آینده منجر به ناپایداری در محور چرخش سیاره شود. او این وضعیت را به بشقابی در حال چرخش بر روی یک چوب تشبیه میکند که اگر سرعتش کم شود، سقوط خواهد کرد. این ناپایداری میتواند باعث تغییرات ناگهانی در زاویه محور زمین شود که به نوبه خود تغییرات بزرگی در فصلها، آبوهوا و شرایط زیستی بههمراه خواهد داشت. اگرچه این روند بسیار کند است، اما در درازمدت میتواند تأثیرات عمیقی بر نظم اقلیمی زمین داشته باشد.
تهدیدات بالقوه برای حیات وحش؛ انسان مقاومتر است
با اینکه دانشمندان معتقدند بشر میتواند خود را با این تغییرات تدریجی تطبیق دهد، اما اکثر حیوانات فاقد چنین تواناییهایی هستند. اگر تغییرات در چرخش زمین ناگهانی شود یا ناپایداریهای محوری ایجاد شود، بسیاری از گونهها قادر به سازگاری سریع نخواهند بود. آنها ممکن است نتوانند مهاجرتهای فصلی یا خواب زمستانی خود را با شرایط جدید تنظیم کنند که این مسئله میتواند تهدیدی جدی برای تنوع زیستی باشد. از سوی دیگر، انسان بهواسطه فناوری و توانایی در پیشبینی و سازگاری، با خطرات کمتری روبهرو خواهد بود.
منبع خبر: www.ladbible.com
اخبار مرتبط با علم و دانش:
کشف موجودات عجیب با شاخک های بلند زیر کوه یخی جداشده از جنوبگان
