سازه های مرموز مریخ؛ ادعای کشف تمدنی گمشده توسط ناسا
سازه های مرموز مریخ؛ ادعای کشف تمدنی گمشده توسط ناسا
ردپای معماری بیگانه در سیاره سرخ؟
سطح خشک و بیجان مریخ شاید در نگاه اول خالی از حیات به نظر برسد، اما یک محقق سرشناس ادعا میکند که نشانههایی از تمدنی گمشده در میان صخرهها و دشتهای این سیاره پنهان شده است. جورج جی. هاس، بنیانگذار مؤسسه تحقیقاتی سایدنیا، در کتاب جدید خود «معماران بزرگ مریخ» تصاویری از ساختارهایی عجیب را بررسی کرده که به باور او ساخته دست موجودات هوشمند هستند.
هاس با بیش از ۳۰ سال تجربه در تحلیل تصاویر ارسالی از مریخ، معتقد است ساختارهایی چون هرمها، نقشنگارههایی شبیه طوطی و حتی شکلهایی کلیدی، نمیتوانند صرفاً نتیجه فرسایش طبیعی باشند.
سازه کلیدی: شباهتی عجیب با آرامگاه ژاپنی
در سال ۲۰۱۱، مدارگرد شناسایی مریخ (MRO) تصویری از منطقه لیبیا مونتس ثبت کرد که در آن ساختاری عجیب دیده میشد؛ شکلی شبیه یک علامت تعجب بزرگ متشکل از یک گنبد و یک پلتفرم گوهای. این ساختار به گفته هاس، به آرامگاه کوفون در ژاپن شباهت دارد. او و همکارانش در تحلیلی که در ژورنال اکتشافات فضایی منتشر کردند، ادعا کردند این هندسه دقیق نمیتواند تصادفی باشد.
طوطی مریخی؛ نقشنگارهای با دقت آناتومیک
در سال ۲۰۰۲، یک محقق مستقل به نام ویلمر فااوست در منطقه آرجیر حفرهای را شناسایی کرد که ویژگیهایی شبیه به یک طوطی واقعی داشت: چشم، منقار، بال، و حتی پا. به گفته هاس، این ساختار دارای ۲۲ ویژگی آناتومیک واقعی طوطی است. پنج دامپزشک، از جمله یک متخصص پرندگان، این شباهت را تأیید کردهاند.
هاس تأکید دارد که این تصویر مانند دیدن چهره در ابرها نیست؛ بلکه دارای جزئیات دقیقتری است که نشاندهنده یک اثر هنری میباشد. او این ساختار را «پروتوپیا» یا «نقشنگاره طوطی» مینامد و معتقد است هیچ نقشنگارهای روی زمین از نظر جزئیات به آن نمیرسد.
هرمهای ساگان؛ سازههایی عظیم با اصالتی ناشناخته
در دهه ۷۰ میلادی، کاوشگر مارینر ۹ ناسا در منطقه آتشفشانی الیسیوم تصاویری از هرمهایی سهوجهی ثبت کرد که بعدها به «هرمهای ساگان» معروف شدند. ارتفاع این هرمها به بیش از ۱۰۰۰ متر میرسد و از بزرگترین هرمهای زمین نیز عظیمترند.
هرچند کارل ساگان، اخترشناس برجسته، احتمال منشأ طبیعی این هرمها را مطرح کرد، اما حتی او نیز تأکید داشت که برای اظهار نظر قطعی، باید بررسی میدانی انجام شود. هاس اما معتقد است احتمالاً این سازهها بقایای یک تمدن باستانی هستند و دادههای جدید نشان میدهند این منطقه زمانی محل جریان آب و فعالیت آتشفشانی بوده است.
دور شدن ماه از زمین؛ زمان روی زمین در مسیر تغییر قرار گرفته است
مجموعه آتلانتیس مریخی؛ شهری فراموششده در دل خاک سرخ
در سال ۲۰۱۹، پژوهشگری به نام جاوید رضا، ساختارهایی شبیه شهر در منطقه «آتلاتیس کائوس» مریخ شناسایی کرد. به گفته او، این سازهها دارای دیوارها، برجها و ساختارهایی شبیه شبکهای منظم از خانهها هستند. هاس در کتاب خود این مجموعه را به شهرهایی مانند العلا در عربستان و مناطق مخروبه برلین در جنگ جهانی دوم تشبیه میکند.
شهر شرقی این منطقه با طراحی شبکهای مکعبی، شبیه خانههای خشت و گلی آمریکای مرکزی است و شهر غربی نیز ظاهری ویران دارد که به مناطق بمبارانشده آلمان شباهت دارد.
ساختار ستارهای؛ قلعهای مریخی با معماری نظامی
در منطقهای به نام «نپنتس منسا»، سازهای عجیب با شکل ستارهای پنجپر شناسایی شده که هاس آن را «انفجار ستارهای» نام نهاده است. این ساختار دارای بازوهای شعاعی، تپههایی در مرکز و شباهت زیادی با قلعههای ستارهای قرون وسطی در اروپا دارد.
هاس این ساختار را با قلعه تاریخی هنری در تنسی مقایسه میکند و میگوید که بخشهای مختلف آن به طرز عجیبی با نمونه زمینی تطابق دارند. او معتقد است این شباهتها نمیتوانند اتفاقی باشند.
واکنشها و تردیدهای علمی؛ بازی مغز یا حقیقت پنهان؟
با وجود ادعاهای جنجالی هاس، بسیاری از دانشمندان این ساختارها را حاصل پدیدهای به نام «پریدولیا» میدانند؛ حالتی که مغز انسان در اشکال تصادفی، تصاویر آشنا مانند چهره یا حیوانات را میبیند. دکتر رابین کرامر، روانشناس دانشگاه لینکلن، در مقالهای علمی تأکید کرده: «گاهی مغز ما چهرههایی میبیند که وجود خارجی ندارند.»
اما هاس این نظریه را رد میکند و بر این باور است که تعداد، دقت و الگوی هندسی این ساختارها از حد تصادف فراتر رفته است.
امید به آینده: مأموریتهای انسانی به مریخ
با برنامههای جاهطلبانه اسپیساکس برای اعزام انسان به مریخ، هاس امیدوار است که در آیندهای نزدیک، بشر بتواند این سازهها را از نزدیک بررسی کند. به گفته او، مریخ میتواند گنجینهای از فناوری و اطلاعات ناشناخته باشد که در انتظار کشف شدن است.
بازنویسی خبر: www.dailymail.co.uk
اخبار مرتبط با دنیای علم:
کشف موجودات عجیب با شاخک های بلند زیر کوه یخی جداشده از جنوبگان
