پیروزی پراسترس مک ایلروی در پلیرز چمپیونشیپ؛ گام بلند به سوی مسترز
پیروزی پراسترس مک ایلروی در پلیرز چمپیونشیپ؛ گام بلند به سوی مسترز
روری مکایلروی صبح دوشنبه خیلی زود بیدار شد؛ ساعت ۳ بامداد بود و دلشوره قهرمانی او را رها نمیکرد. تنها سه سوراخ دیگر تا کسب دومین عنوان قهرمانیاش در پلیرز چمپیونشیپ باقی مانده بود و او احساس میکرد که این جام باید از آنِ او باشد.
اما یک مانع جدی در برابرش قرار داشت؛ جیجی اسپاون، گلفباز شماره ۵۷ جهان، آخرین سد میان او و یکی از پرافتخارترین عناوین این رشته بود.
با این حال، این گلفباز ۳۵ ساله ایرلندی توانست این روز سنت پاتریک را با شکوه جشن بگیرد. در حالی که او فشار عصبی را مدیریت میکرد، حریف آمریکاییاش دچار لغزش شد و در سوراخ ۱۷ام – که در جزیرهای قرار دارد – توپش را به آب انداخت. این اشتباه در دومین سوراخ از سه سوراخ مرحله پلیآف، سرنوشت رقابت را رقم زد.
حال، این قهرمانی مسیر مکایلروی را برای دستیابی به گرند اسلم حرفهای هموارتر از همیشه کرده است. او اکنون با روحیهای بالا آماده حضور در مسترز آگوستا در ماه آینده است؛ رویدادی که بار دیگر این سؤال را مطرح میکند: آیا بالاخره پیراهن سبز افسانهای را بر تن خواهد کرد؟
“بهترین فرم خود را دارم”
مکایلروی با اعتمادبهنفس از آمادگیاش سخن میگوید:
“احساس میکنم اکنون بازیکن بهتری نسبت به گذشته هستم. فکر میکنم میتوانم در هر شرایطی و در برابر هر چالشی بازی کنم.”
اما پیش از هر چیز، او باید این قهرمانی مهم را جشن بگیرد؛ قهرمانیای که بدون بهترین عملکردش رقم خورد. اگرچه نمیتوان گفت که او بهسختی برنده شد، اما با ضربات نامنظم و چوبهای نهچندان ایدهآل درایور توانست خودش را در میان بزرگان رقابت حفظ کند.
زمینی که به هیچکس رحم نمیکند
زمین ساگرس همواره چالشی سخت برای گلفبازان است. در این مسابقات، شرایط آبوهوایی نامساعد نیز رقابت را دشوارتر کرده بود؛ بادهای شدید شنبه، بارش چهار ساعته یکشنبه و سرمای صبح دوشنبه، همگی این رویداد را به یک آزمون سخت بدل کردند.
این شرایط، برای مدافع عنوان قهرمانی اسکاتی شففلر و برندگان گرند اسلمی همچون زَندِر شافلی و لودویگ آبرگ بیش از حد سخت بود و آنها را از رقابت کنار زد. اما مکایلروی با شکیبایی و تمرکز پیش رفت. او با وجود ۴ ضربه عقبماندگی در روز آخر، توانست پیش بیفتد، هرچند که در نهایت به پلیآف کشیده شد.
آرامش در اوج فشار
صبح دوشنبه، استرس مکایلروی به اوج خود رسید، اما او توانست آن را کنترل کند. در آغاز پلیآف، با ضربهای دیدنی، حاکمیتش بر رقابت را نشان داد. این ضربه، پیامی روشن به اسپاون بود: چه کسی رئیس این دوئل است؟
مکایلروی در ماههای اخیر به یک نگرش عملگرایانه دست یافته است. در مسابقات آرنولد پالمر اینویتیشنال، او تصمیم گرفت از چوبهای جدید اما نامطمئنش صرفنظر کرده و به ست قدیمی خود بازگردد. حتی حاضر شد ۱۰۰۰ دلار برای رساندن آنها از خانهاش در وست پام بیچ هزینه کند. این تصمیم، در ساگرس نتیجه داد.
در لحظات حساس پلیآف نیز، او زاویههای ضربهاش را تغییر داد تا برای شرایط باد آماده باشد. این همان تجربهای بود که در پبل بیچ، در راه قهرمانی اولین تور PGA در سال ۲۰۲۵ به کارش آمد.
نقطه عطفی در مسیر قهرمانی
مکایلروی پس از شکست دردناک در اوپن ایرلند سال گذشته، مسیری متفاوت را در پیش گرفت. هفته بعد در ونتورث به پلیآف رسید، اما قهرمانی را به بیلی هورشِل واگذار کرد. با این حال، او به راه خود ادامه داد و فصل خود را با پیروزی در مسابقات تور جهانی DP پایان داد.
او این موفقیت را نقطه عطفی در پیشرفتش میداند:
“احساس میکنم دوره اکتبر و نوامبر برایم بسیار مهم بود. توانستم روی تکنیک ضربههایم کار کنم و بلافاصله آن را در مسابقات واقعی امتحان کنم. همین امر باعث شده که امسال اشتباهات کمتری در لحظات کلیدی داشته باشم.”
چشمانداز مسترز؛ آیا بالاخره طلسم شکسته میشود؟
اکنون مکایلروی با فرمی فوقالعاده راهی آگوستا خواهد شد. پیش از مسترز، یک ایستگاه در تگزاس در پیش دارد، اما او از حالا چشم به جایزه بزرگ دوخته است.
“همه چیز به این بستگی دارد که روی نقاط قوتم کار کنم و مطمئن شوم که در آگوستا ۱۰۰٪ آماده هستم.”
رقبای بزرگش تاکنون چنین آمادگیای از خود نشان ندادهاند. آیا این همان سالی خواهد بود که مکایلروی بالاخره به رویای پیراهن سبز دست یابد؟
منبع خبر: www.bbc.com
اخبار مرتبط با ورزش:
کامبک رویایی بارسلونا مقابل اتلتیکو؛ واکنش فوقالعاده شاگردان فلیک
