نشانه هایی قدرتمند از حیات فرازمینی در سیارهای خارج از منظومه شمسی
نشانه هایی قدرتمند از حیات فرازمینی در سیارهای خارج از منظومه شمسی
دانشمندان با استفاده از دادههای تلسکوپ فضایی جیمز وب، قویترین نشانههای شیمیایی احتمالی از وجود حیات در خارج از منظومه شمسی را در سیاره K2-18b کشف کردهاند.
در پژوهشی پیشگامانه به رهبری دانشگاه کمبریج، محققان ردپای شیمیایی دو ترکیب آلی به نامهای دیمتیل سولفید (DMS) و دیمتیل دیسولفید (DMDS) را در جو سیاره K2-18b، واقع در منطقه قابل سکونت ستارهاش، شناسایی کردهاند. در زمین، این دو ماده تنها توسط موجودات زنده، بهویژه فیتوپلانکتونهای دریایی تولید میشوند.
هرچند احتمال دارد فرآیندهای ناشناختهای غیرزیستی عامل تولید این ترکیبات در K2-18b باشند، اما محققان معتقدند که این یافته، قویترین شواهد احتمالی از وجود حیات فرازمینی تاکنون محسوب میشود.
احتمال کمتر از ۰٫۳ درصد برای خطا
مشاهدات تلسکوپ جیمز وب به سطح معناداری آماری سه سیگما رسیدهاند؛ یعنی احتمال وقوع تصادفی این دادهها تنها ۰٫۳ درصد است. برای تبدیل شدن این یافتهها به یک کشف علمی قطعی، رسیدن به سطح پنج سیگما (با احتمال خطای کمتر از ۰٫۰۰۰۰۶ درصد) ضروری است. محققان برآورد کردهاند که تنها ۱۶ تا ۲۴ ساعت مشاهدهی بیشتر با JWST برای رسیدن به این سطح کفایت میکند.
تأیید پیشبینیهای جهانهای «هایسین»
پیشتر نیز وجود متان و دیاکسید کربن در جو این سیاره شناسایی شده بود؛ ترکیباتی کربنی که برای نخستینبار در سیارهای فراخورشیدیِ قابل سکونت مشاهده شدند. این یافتهها با مدلهای جهانهای هایسین (Hycean) — سیاراتی با اقیانوسهایی زیر اتمسفر غنی از هیدروژن — همخوانی دارند.
پروفسور نیکو مادوسودان از مؤسسه نجوم دانشگاه کمبریج و سرپرست این پژوهش گفت:
«قبلاً هم نشانههایی از DMS دیده بودیم، اما اینبار با استفاده از ابزار متفاوتی در طیف فروسرخ میانی، دادهها بسیار واضحتر و مستقل به دست آمدند.»
این بار، ابزار MIRI در بازه فروسرخ میانی (۶ تا ۱۲ میکرون) برای شناسایی ترکیبات شیمیایی مورد استفاده قرار گرفته است — ابزارهایی که برخلاف مشاهدههای پیشین، طیف متفاوتی از نور را بررسی میکنند و نتایجی مستقل ارائه میدهند.
ماده گمشده جهان در برابر چشمان ما پنهان بود:کشف بزرگ اخترشناسان
غلظت بسیار بالاتر از زمین
در حالی که غلظت DMS و DMDS در زمین بسیار اندک (کمتر از یک در میلیارد) است، محققان تخمین زدهاند که این ترکیبات در جو K2-18b تا هزاران برابر بیشتر یعنی بیش از ۱۰ در میلیون وجود دارند.
احتیاط همچنان باقی است
مادوسودان تأکید کرده که با وجود هیجانانگیز بودن یافتهها، باید بسیار محتاط بود:
«ممکن است فرآیندهای شیمیایی ناشناختهای عامل این ترکیبات باشند. تا زمانی که دادههای بیشتر نداشته باشیم، نمیتوانیم ادعا کنیم که حیات را در سیارهای دیگر یافتهایم.»
محققان امیدوارند با دادههای تکمیلی و مدلسازیهای بیشتر، امکان بررسی منشأ زیستی یا غیرزیستی این ترکیبات را دقیقتر بررسی کنند.
مادوسودان در پایان افزود:
«شاید دههها بعد به این لحظه نگاه کنیم و بگوییم این همان زمانی بود که جهان زنده در دسترس ما قرار گرفت. این میتواند نقطه عطفی باشد برای پاسخ به پرسشی بنیادین: آیا ما در جهان تنها هستیم؟»
منبع خبر: www.cam.ac.uk
اخبار مرتبط با دنیای علم و دانش:
فسیل ۵۲۰ میلیون ساله ای که مغز و رودهاش هنوز سالم است؛ نگاهی تازه به تکامل بیمهرگان
کشف شهر گمشده در اعماق اقیانوس اطلس؛ ساختاری باستانی که شبیه هیچ چیز روی زمین نیست
